Tekstvak: 130 km. Geheuveld parcours 2 bevoorradingen, de derde hebben we zelf opgezet Deelnemers : Ivan - Jan H - Jean-Pierre - Jurgen - Kurt - Marc La.. - Walter (7) Netjes om half acht stonden 4 Toogtrappers me op te wachten op de carpoolparking waar we dan om 2 na half acht vertrokken zijn richting Bornem. Ginds aangekomen hebben we ons ingeschreven en heeft Jean-Pierre zich bij ons gevoegd. Net zoals vorig jaar ging het eerst naar Sint-Amands, Buggenhout over Opstal zo naar Baardegem. Vanaf daar ging het van vals plat over naar het heuvelachtig parcours. De wind was toch vrij goed aanwezig. Op een van de heuvels ging het even iets te snel voor me en heb ik het even rustiger aangedaan net zoals Jean-Pierre en de Marc en daar zijn ons op die moment zonder zeveren zeker een 70-tal man gepasseerd. De Pirre en ik schrokken ons rot want we hadden totaal geen gedacht dat er zoveel gasten in ons wiel zaten. Op dat moment zaten er nog hoeveel weet ik niet , maar toch nog een pak achter ons. De remonte naar de kop van het omvangrijke peleton werd dan met veel plezier aangepakt. Misschien meer dan 100 fietser in het wiel van de Toogtrappers !!!! Een record ?? In het voorgeborchte van de Vlaamse Ardennen voelde Kurt zich als een vis in het water. Hij fietste hier zowaar een thuismatch en wist elke bocht en put liggen. In Eizeringen na 42 km zijn we geflitst geworden vlak voor de bevoorrading. Daar heeft mijn collega dan aangepikt en zo kwamen we na een kwartierke fietsen in een stortbui terecht die onze fietschoenen direct na 1 minuut omtoverde in een plaatselijk zwembad. Het was vanaf dan lastig en toch vrij gevaarlijk fietsen met al die bochten in het platteland. We zijn toen een beetje uit elkaar geslagen maar bij de volgende bevoorrading in Zittert op 68 km was alles terug in orde en waren we weer opgedroogd. Nu ging het naar Asse en nee niet naar de Putberg maar naar een straat Vrijhout genaamd. Deze is zeker te onthouden. Moeten we nog eens gaan opzoeken daar we de bergjes in Asse toch al bijna allemaal kennen moet deze er ook maar bij. Tussen Asse en Steenhuffel op een overweg besloot mijn drinkbus een spectaculaire salto mortale te maken naar de graskant. In het vervolg maar een blauw-zwarte drinkbus meenemen ipv een geel-rode. In Steenhuffel hebben we dan maar HET Brabantse huismerk soldaat gemaakt. Nog 18 km hadden we nu voor de boeg. Normaal hebben we daar altijd de wind mee behalve vandaag dan. En dat maakte het toch nog vrij zwaar na een mooi maar toch heuvelachtig parcours. In de laatste 100 meter in Breeven was Walter zo content dat hij in Bornem was dat hij zowaar probeerde mijn drinkbus te imiteren maar hij viel op het asfalt door de omhooggekomen asfalt en heeft geluk gehad dat hij een helm droeg. Het is bij schaafwonden gebleven. In Breeven zijn we dan aan onze derde bevoorrading begonnen. Daar werden we bedient door Alain de grote broer van Stefke. Die vond zijn klein broertje maar ne platte omdat hij er niet doorkwam omdat ze regen hadden opgegeven. Het was leuk en volgend jaar mag deze zeker terug op de kalender Jan H De Fietsdodentocht