Vrijdag 10 Juni

 

         06u30 :     Bij 3 Toogtrappers liep de wekker af. Michel, Marc La en Stefke moesten de busjes gaan afhalen in Nazareth.

                         Michel pikte de aanhangwagen aan zijn wagen, want deze moest mee om te testen zodat alles in orde zou zijn.

         07u15 :     Michel haalde Marc en Stefke op, en wijle weg naar Nazareth.

         08u25 :     We waren net iets te vroeg aangekomen, maar de eigenaars waren wel al wakker zodat we alles in orde konden maken.

                         Na een grondige controle en alle technische uitleg, konden we terug richting Willebroek rijden.

         11u15 :     Met de busjes naar Ludo G gereden om daar al alle drank in de busjes te laden.

         12u00 :     Bijeenkomst op de carpoolparking van alle Toogtrappers.

                         Alle fietsen werden netjes in de aanhangwagen geplaatst en de bagage gestapeld, zodat we toch wel op tijd konden vertrekken.

         12u25:      Onze busjes in eerst vitesse gezet om de redelijk lange trip van 460 kilometer aan te vangen.

         15u00:      Aankomst in Luxemburg en onze busjes terug volgegoten met diesel.

                         Een beetje voedsel tot ons genomen en ook wat vocht. En wij terug verder dan.

         18u45:      Aankomst in Ventron. Kennis gemaakt met de gastheer/vrouw en een rondleiding gekregen in de chambre d’hote.

         19u30:      Het eten werd geserveerd. Vissoep,  boeuf  bourgingnon en een enorm mooi verzorgd dessert met aarbeien.

                         Er werd enorm gelachen aan tafel, vooral met het koppeltje Jan M-Kurt.

                         Vooral de gastvrouw liet zich niet onbetuigd en zorgde mee voor de humor.

         21u30:      Zijn Stefke en Jan H in actie geschoten om de foto’s op de website te zetten en het verslag te schrijven.

         23u00:      Michel verklaarde dat het al zo plezant was geweest dat hij zijn vrouwtje nog niet gemist heeft. (grapje????)

         23u30:      Met zen allen sloppekes gaan doen want morgen volgt een zware dag.

                         Sloppel

 

         Zaterdag 11 Juni

 

         07u15:      Een paar Toogtrappers liepen al zenuwachtig rond op de gang voordat hun wekker afliep.

         08u00:      Aangeschoven aan de ontbijttafel en onze buikskes goed rond gegeten want het zou een zware dag worden.

         09u00:      Vertrek van onze eerste rit met de laatste 3.5 km van de Col d’Oderen.

                         De deelnemers van de Trois Ballon vlogen ons voorbij in grote groepen.

                         1 km Ver en we hadden al telefoon gekregen van Gunther die ons vertelde dat we onze lunchpakketten vergeten waren.

                         Zelfs als Gunther er niet bij is moeten we er op rekenen. Gunther wordt dus enorm gemist.

                         De afdaling van de Col d’Oderen lag er nat bij dus het was opletten om niet onderuit te gaan.

                         Eens beneden gekomen fietsten we in het dal (met vooral wind in de rug) maar niet rechtstreeks naar de voet van de Grand Ballon.

                         We waren een beetje het noorden kwijt maar na wat zoeken zaten we toch op het goede pad.

                         24 Km klimmen naar de top van de Grand Ballon.

                         Enkel Ernie stapte na 10 km klimmen in de bezemwagen met 2 lekke banden.

                         Daan kwam als eerste boven voor Ludo G en Dirk DM. Kurt won het sprintje van Jan M om net naast het podium te vallen.

                         Ivan kwam nog net voor Michel aan en dan volgde Ludo DP. Jean-Pierre was nog 5 min voor Geert boven.

                         Stefke had Geert steeds in zicht, maar kon het gat niet dichtrijden voor de top.     

                         Dirk had 6 km voor de top enorm veel krampen gekregen maar kon Jan H nog net voorblijven.

                         Het was dan nog even wachten op Marc, hij had net voor de top nog een klopke gekregen en de laatste kilometers waren nog een hel.

                         Marc zijn gehavende knie bleef wel intact. Na wat uitpuffen kregen we het kou en besloten om wat af te dalen om te eten.

                         Ludo en Ivan besloten om de afdaling niet aan te vangen wegens te gevaarlijk (dachten ze) !!

                         Maar die afdaling van 7 kilometer daar wonnen we maar amper 100 hoogtemeters met nog heel wat bergop.

                         Onze lunch tot ons genomen in een skioord en daarna dan toch afdalen? Ik denk het niet!!!

                         Weer moesten we serieus trappen om vooruit te geraken.

                         Toen we aan een splitsing twijfelden hoe we moesten rijden kozen we nu toch de juiste weg naar beneden.

                         Een redelijk gevaarlijke afdaling met hele slechte wegen vol putten en veel gevaarlijke haarspelbochten.

                         Toen we weer aan een splitsing kwamen, zag Stefke zijn voorliggers verkeerd rijden.

                         Ernie, Dirk M, Michel en Kurt waren verkeerd gereden.

                         De rest wist de juiste weg maar vervoegde na een tijdje toch onze verloren zonen.

                         Dan nog even het plannetje bekeken en de juiste terugweg in de gps van Kurt gezet, zodat we toch nog thuis geraakten.

         16u15:      Na 110 km kwamen we aan in onze Chambre d’hôte. Allemaal meer dan voldaan hebben we ons een ferm douchke gepakt.

         19u30:      Aanschuiven aan tafel voor het avondeten en daarna een briefing om foutjes te vermijden die we vandaag maakten.

                         Hoe laat we in onze nest gaan liggen weet ik niet, maar heel laat zal dit niet worden want morgen is nog een zware dag met 4 Cols.

                         Sloppel.

                 

         Zondag 12 Juni

 

         07u15:      Iedereen weer vroeg uit de veren om onze zware rit met 5 cols aan te vangen.

         08u00:      Eerst nog een stevig ontbijt tot ons nemen voor we ons gingen klaarmaken en de fietsen in orde te brengen.

         09u00:      Eerst mochten we weer de laatste 3.5 km van de col d’Oderen beklimmen. De beentjes van gisteren waren nog bij iedereen voelbaar.

                         De afdaling werd nu wel naar beneden gedoken omdat het asfalt droog lag.

                         Dan richting Col de Bussang maar toen ging het even serieus mis.

                         Ernie ging in een bocht op wat steentjes onderuit en Stefke dook los over kop de asfalt op.

                         Stefke hield er een pijnlijke rug aan over en Ernie heel wat schaafwonden aan hand, knie en elleboog.

                         Na wat sleutelwerk aan Ernie zijn fiets werd toch besloten om niet verder te fietsen wegens mogelijke remproblemen.

                         Wiel paraplu en misschien ook wel een kaderbreuk. Stefke zijn fiets was iets minder gehavend maar had toch wel wat versnellingsproblemen.

                         De rest verder gefietst en vrij rap moest de Col de Bussang overwonnen worden. Niet al te stijl en ook niet te lang.

                         Dan rechtdoor als een steen naar beneden voor een km of 5.  Daarna werd doorgefietst naar de Ballon d’Alsace.

                         Deze werd vrij verrassend direct aangesneden na een afslag van de hoofdbaan.  De Ballon d’Alsace is een stevige kuitenbijter

                         waarop geen enkel moment rust werd gegund tijdens de 7 à 8 % stijgingspercentage.

                         Ernie die door materiaalpech in de volgwagen post heeft gevat, heeft zijn taak van sportfotograaf met veel bravoure volbracht.

                         Daan kwam als eerste boven voor Ludo G en Dirk DM.  Deze heren renners werden gevolgd door Kurt en Jan M.

                         Ivan als zesde, Ludo DP zevende, Michel achtste en JP negende. 

                         Dan kwam de bus binnen met als chauffeur Dirk S en Stefke voor Geert en  Jan H. 

                         Marc L kwamen iets later binnen wat een dikke pluim verdient met zijn gehavende knie.

                         Op de Ballon d’Alsace hebben we dan het middagmaal naar binnengewerkt.

                         Een uurke later zijn we dan vertrokken richting col de Hundsrück. 

                         De afdaling van de Ballon d’Alsace was heel bochtig met af en toe een recht stuk waar mooie snelheden genoteerd werden.     

                         Inmiddels had Ernie wel gezelschap gekregen van Marc  die zijn knie wilde sparen.

                         Een prachtprestatie voor Marc L met zijn knie dit weekend.  Chapeau           

                         De Hundsrück werd na ongeveer 15 km aangesneden.  Deze was in het begin heel pittig maar werd nadien heel onregelmatig. 

                         Een col waar je af en toe kon recupereren.  Daar werd Daan wel verslagen door Dirk DM.

                         De afdaling was heel technisch met de vele bochten.  De auto’s waren spelbrekers voor een echte race naar beneden.

                         Na de Hundsrück ging het terug richting Chambre d’hôte waar de Col d’Oderen eraan moest geloven.

                         Deze was 7,5 km lang en hier waren de laatste loodjes het zwaarst met stijgingspercentages van 12% in

                         de laatste km. Stefke kreeg nog een klop van de voorhamer maar toch heeft iedereen deze col met bravoure overwonnen.

                         Daan kreeg de bolletjestrui om de schouder als beste klimmer en er werd een pintje gedronken na de zware rit.

         18u00:      Ons ferm achter de oren gewassen en het eerste deel van de kwis die Jantje H had ineengestoken afgewerkt.

                         Op dit zelfde moment kreeg onze chauffeur krampen in zijn voet door het constant remmen met de wagen.

         19u30:      Onze beentjes onder tafel geschschoven voor het eten.

                         Na het eten hebben we de kwis afgewerkt met als winnaars Ernie, Geert en Ivan.

                         sloppel

 

         Maandag 13 Juni

 

         08u00:      Iedereen had wat langer slaap verdient dus zijn we wat later uit ons zalig nestje gekropen.

         08u30:      Het ontbijt was dus ook wat later.

         09u15:      Alles klaargemaakt om in de busjes te laden.

         10u00:      Vertrek richting Willebroek.

         12u45:      Aankomst in Luxemburg.

                         Onze busjes volgetankt en ook onze maagjes gevuld met wat broodjes die werden meegegeven door onze hostess.

                         Kurt trakteerde ons nog op een halve liter bier voor zijn verjaardag van de dag nadien.

                         Daarna zette we onze rit verder huiswaarts.

         14u30:      Iedereen moest zowat een plasje maken dus er werd gestopt op een parking.

                         Den Dirk maakt er gebruikt van om een safke te roken.

         16u10:      Aankomst in Willebroek.

         17u00:      De busjes een wasbeurt gegeven met zen allen.

                         Het was een ongelofelijke fietsvakantie die perfect werd uitgestippeld door Gunther, waarvoor onze dank.

                         Volgend jaar moeten de Pyreneeën er aan geloven.

                      

                         Salut!!

Vogezen