Vrijdag 30/08 en zaterdag 31/08:
Vrijdagavond was het weer verzamelen geblazen voor ons tweejaarlijks klimtripje, dit keer was La Côte d’Aime onze standplaats. De Franse Alpen zijn al meerdere malen ons speeltuintje geweest dus we wisten dat het weer pittig ging worden. Na wat problemen met de stekker van onze aanhangwagen/minibusje zijn we vertrokken rond 21u voor een tripje van +/-950km. Alles verliep zeer vlot en rond 9u30 zijn we aangekomen in onze B&B Chalet Le paradou, waar we goed ontvangen werden door Béatrice en Frank. Na een tasje koffie en een lekkere lasagne konden we ons installeren en klaarmaken voor ons eerste ritje naar de Col du Tra. De Col du Tra was al direct een pittig klimmetje waar percentages van 8-9-10% de normaalste zaak waren. Gianni, Danny en Dirk namen de podiumplaatsen in vervolgens kwamen Luc, Gunther, Jan en Roland aan. Na een mooie afdaling stond er ons nog een klimmetje te wachten Naar onze B&B, 6km aan gemiddeld 8% zeer pittig om af te sluiten.
Zondag 01/09:
Vandaag op het programma ritje naar La Plagne 2000 en Les Arcs 2000, via Aime zijn we gestart aan de klim naar La Plagne 2000. Dit was best een pittig klimmetje van 24km en meer dan 1000hm waar percentages tussen 8 en 10% bijna constant op onze GPS verschenen. Gianni, Danny en Luc namen weer de podiumplaatsen in beslag, gevolgd door Dirk, Gunther en Jan. Na een vlotte afdaling reden we richting Bourg-Saint-Maurice voor de start van de beklimming van Les Arc 2000. Maar eerst gingen we onze buikjes vullen om terug op kracht te komen. Gunther kreeg hier al direct een job als barman(zie foto’s), zijn eerste actie was het invoeren van Happy hour, die Fransen konden daar al ni mee lachen :-) Tijdens onze lunch kregen we een update van de weersomstandigheden en deze waren niet goed zodoende hebben we besloten om de beklimming Naar Les Arcs 2000 te schrappen en de rit dus in te korten maar met 71km en 2031hm was dit best nog wel een pittig ritje.
Maandag 02/09:
Toen we opstonden voor de eerste maal geen stralend zonnetje maar donkere wolken, de weersvoorspellingen gaven pas regen in de namiddag dus besloten we om toch te gaan fietsen. Jan en Roland besloten om een snipperdag te nemen en gingen een stevige wandeling doen. Op het programma van de fietsers stond de Col du Petit Saint Bernard, 30km klimmen met 1382hm. Qua klimpercentage viel deze goed mee maar 30km klimmen is natuurlijk niet van de poes. Iedereen bereikte vlotjes de top, Gianni, Danny en Dirk namen de podiumplaatsen in, Luc en Gunther sloten de rij. Na een vlotte afdaling zijn we onze buikjes gaan vullen in een “Thaïs restaurant”. Er restte natuurlijk nog wel een klimmetje van 7km richting onze B&B. De laatste 5km was er nog een afdaling spijtig genoeg moesten we deze in de regen doen. Al bij al een mooi ritje van 87km en 1997hm. Nog een woordje over onze wandelaars, Jan en Roland hebben een prachtige wandeling gemaakt van 8km in deze bergachtige omgeving, chapeau mannen.
Dinsdag 03/09:
De koninginnenrit van onze vakantie met 110km en +/-3200hm alsook klimpercentages die konden tellen, stonden we vandaag voor een zware opgave. Van bij de start aan onze B&B is het direct 4km klimmen om de beentjes al wa op te warmen om vervolgens af te dalen naar Bourg-Saint-Maurice. De eerste col van de dag was de Cormet de Roselend met zijn 19km en 1149hm was dit al niet van de poes maar wel een mooie klim met prachtige uitzichten Iedereen bereikte vlotjes de top waar het toch wel frisjes was, de podiumplaatsen waren voor Gianni, Danny en Dirk, gevolgd door Luc,Gunther, Jan en Roland. Jan en Roland besloten om de korte versie te doen en daalde terug af richting Bourg-Saint-Maurice waar zij nog een vijftal km moesten klimmen naar onze B&B. De overige vijf musketiers gingen voor de full version, in beaufort deden zij de nodige krachten op met de lokale kazen/vleesjes met brood. De volgende col op het programma was de Col du Pré ééntje dat we niet snel zullen vergeten, 12km en 967hm. De laatste 7km werden percentages lager dan 9% uiterst zeldzaam, 10 en 11% werd de normaalste zaak. Dit was echt een beestige klim waar we allemaal meermaals op gevloekt hebben. Wie heeft deze rit ineen gestoken, ahja ikzelf :-) Iedereen bereikte de top stik kapot maar voldaan helaas was het klimmen nog niet voorbij. Na een prachtige afdaling kwamen we aan de dam van het Lac de Roselend wat een prachtige uitzichten deze waren al het afzien meer dan waard. Na al deze mooie zichten was het opnieuw klimmen geblazen naar de top van de Cormet de Roselend, de klimkilometers begonnen nu door te wegen. Op de top vlug onze regenjasjes aan voor de kou want we mochten 20km afdalen. Eens in Bourg-Saint-Maurice stonden nog 5km klimmen op het programma en deze wogen echt door. Moe maar voldaan bereikte iedereen de top de ene al wa frisser dan de andere :-) Het was een zeer zware rit, in de streek noemen ze dit soort ritten een BOMBEI maw een bom van een rit maar de mooie zichten deden al de pijn vergeten.
Woensdag 04/09:
Wegens fysieke ongemakken besloten Jan en Dirk een snipperdag te nemen, de andere gingen voor een korte rit “een recuperatieritje”. De eerste klim op het programma was Houtecour, we kregen hier direct als serieuze percentages voorgeschoteld, veel recuperatie was hier al ni mogelijk. De tweede klim de Col du Tra bleek nog zwaarder te zijn, waar we bijna 10km flirtten met percentages tussen de 8 en 10%. Op beide cols gingen de podiumplaatsen naar Gianni, Danny en Luc gevolgd door Gunther en Roland. In Aime even onze buikjes gevuld en vervolgens nog 5km klimmen naar onze B&B dewelke ook ni van de poes zijn. Deze rit bleek achteraf allesbehalve een recuperatieritje maar best nog een zware dobber met 1917hm.
Donderdag 05/09:
Zoals Frank gisteren reeds had aangegeven zou het vandaag bijna de ganse dag regenen en inderdaad toen we opstonden regende het pijpenstelen. Zo werd er besloten om na het ontbijt nog eventjes de beentjes te laten rusten en tegen de middag een bezoekje te brengen aan Bourg-Saint-Maurice. Na een korte wandeling hebben we de lokale pizzeria een bezoekje gebracht, na een lekkere pizza en een half literke waren de lichamen weer opgeladen. In de late namiddag kwam het zonnetje er eindelijk door, enkele gingen een dutje doen en sommige gingen een kaartje leggen. Deze rustdag was niet gepland maar kwam voor iedereen op het juiste moment.
Vrijdag 06/09:
Onze laatste fietsdag, op het programma de langste rit alsook de langste klim, 120km en een klim van 47km, de Col de l’Iseran. De beentjes begonnen bij de meeste al wat pijn te doen dus werd het klimmetje naar Bourg-Saint-Maurice op een rustig tempo aangevat. De Col de l’Iseran is 47km lang en we overwinnen 2086hm, hier waren we een paar uurtjes zoet mee. De Toogtrappers laten zich niet kennen en begonnen vol goede moed aan deze beklimming, ieder op zijn eigen tempo want doseren was hier nodig. We passeerde Tignes en Val d’Iser richting de laatste kilometers naar de top en deze waren best zeer pittig, 8% kwam regelmatig op onze GPS. Gianni, Danny en Dirk namen de podiumplaatsen voor hun rekening gevolgd door Luc, Gunther, Jan en Roland. Na al dit klimwerk werd het tijd om de innerlijke mens te versterken en gingen we in Val d’Iser een hapje eten. Na nog enkele korte klimmetjes bereikte we vlotjes Bourg-Saint-Maurice, van hieruit was het nog een zestal kilometer klimmen. Deze begonnen nu bij iedereen wel pijn te doen want de laatste loodjes wegen het zwaarts maar tot ieders verbazing trok iedereen het gashendel nog eens open om deze mooie vakantie af te sluiten. Na 120km en 2903hm bereikte iedereen onze B&B, moe maar voldaan. Het was weer een mooie rit met fenomenale uitzichten, waar je als mens toch even stil van wordt. Jammer genoeg komt aan alle mooie liedjes een eind zo ook aan onze fietsvakantie, we hebben afgezien maar de mooie zichten maakten dit de moeite waard.
Zaterdag 07/09:
Om 7u30 was iedereen aan het ontbijt want er stond ons vandaag een lange rit te wachten, spijtig genoeg een autorit en geen fietsrit. Na het ontbijt de fietsen en bagage ingeladen zo dat we klaar waren voor een autoritje van +/-12 uur. Zo konden we rond 9u vertrekken richting België, met enkele tussenstops in Frankrijk en Luxemburg kwamen we om 21u aan in Hingene. Onze dames stonden ons al op te wachten en het was een blij weerzien. De Tarantaise vallei is een pracht van een streek en zeker een bezoekje waard zowel om te fietsen als om te wandelen. Onze B&B Chalet Le Paradou was een topper, Béatrice en Frank zijn super vriendelijk en behulpzaam, een echte aanrader.
Reporter van dienst Gunther
|