|
Vrijdag 17 Mei Iedereen vroeg uit de veren voor onze trip naar de Eifel. De samenkomst was gepland om 7u30. Nou ja toch bijna iedereen was aanwezig. Jan Moeremans was vorige zondag ten val gekomen na de rit, en heeft daarbij een nekwervel gebroken. Het zal allemaal wel genezen, maar ons Jantje moest noodgedwongen thuis blijven om te herstellen. Alles werd ingeladen en wij weg richting Eifel. De rit zou zo’n 250 km zijn met de wagen. Bij aankomst hebben we alles uitgepakt en werden onze kamers toegewezen. In de lounge werd dan afgesproken of we gingen fietsen of niet want het was redelijk slecht weer. Na een paar Bitburgers besloten 9 Toogtrappers (Jerry, Bart, Danny, Dirk DM, Ludo, JP, Michel, Marc en Jan H) om toch het flandrienweer te trotseren. Dirk en Swa reden mee als volger. De andere Toogtrappers werden nog veel natter in het zwembad en de sauna. Een verslagje van de rit wordt geschreven door onze reporter Jp.
Vertrokken aan ons Hotel om 15u voor een ritje van 50km in de regen. We volgden Marc Lam die een ritje gevonden had op zijn mio gps. Er bleek al snel dat er in Gerolstein geen meter plat te bespeuren was. Na een afdaling richting centrum was het effe zoeken tot de mio ons de juiste weg op wees. Na een 10 tal km begonnen we aan onze eerste beklimming naar het dorpje Kopp met stijgingspercentages van 14 en zelfs 17%. Maar wat later deden we deze klim buiten onze wil nog eens over nadat we een afslag hadden gemist. Eens iedereen boven reden we richting hotel. Op de terugweg was Dirk S zo plichtsbewust met het nemen van actiefoto’s van de moedige Toogtrappers die het gure weer verkozen boven een luie namiddag tussen de witte dolfijnen in het zwembad dat Swake bijna een dertigtonner meesleurde op zijn trekhaak. De claxon heeft Dirk S uit zijn natte droom gehaald. Met dit ritje van 50 km weten we wat er ons de komende 2 dagen te wachten staat. Na een warme douche en een bitburger volgde een warme maaltijd van 5 gangen. Daarna nog wat nagepraat met wat Bitburgers. Rond middernacht gaan we dan ons nestje opzoeken om uit te rusten voor de volgende zware dagen. Sloppel.
Zaterdag 18 Mei Na een uitgebreid ontbijt Vertrokken voor een rit van 120km. Na wat zoeken in de eerste kilometers besloten we om Marc La. Zijn Mio in te stellen Voor een verrassingsrit. Langs waar we allemaal gefietst zijn weet ik niet maar het waren allemaal mooie wegen (niet gelijk in Belgie dus). De wegen lopen hier enkel omhoog en omlaag dus het zou heel zwaar zijn. Dirk DM vloog de bergjes op alsof het bergaf was. Nog een aantal sterke beren volgde op wat hectometers. We waren met 18 Toogtrappers en dit was wel een hele grote groep om de boel bijeen te houden. Na elke helling (en het waren er heel veel) werd er op iedereen gewacht om verder te fietsen. Na 30km reed Marc La lek. En hij deed dit 5km verder nog eens. Toen het 2de bandje werd gewisseld wou Patrick een koekje eten maar dit was een beetje vervallen. Dit koekje had evenveel haar als op Hermans Brusselmans zijn hoofd. Na 60km zochten we een plaatsje om onze lunch pakket te verorberen. Na deze maaltijd terug vertrokken. Jan H. vertikte het om aan het eind van een straatje zijn voet uit de pedaal te klikken en ging erbij liggen. Zijn fiets hing nog aan zijn voeten, het was een grappig zicht. Jan bezeerde zich niet bij deze rol. In een lange afdaling reed Danny vooraan lek. Al geluk dat hij niet was gevallen. Iedereen begon de kilometers al serieus te voelen. We snakten dan “bijna” allemaal naar het einde van de rit. Nog 10km en we kregen nog een enorme zware helling voor de wielen geschoven. Na 110km nog een bergje op kruipen van 10% is geen kattepis, maar na deze berg mochten we 5km bergaf. De laatste km was weer bergop naar ons hotel. 2200 hoogtemeters hebben we vandaag verorberd 120km berg op en bergaf dus dan hadden we een ferm pintje verdiend op het terras van het hotel. Daarna ons klaargemaakt om het avond eten binnen te werken. Na het eten hebben we nog enige pintje tot ons genomen en goed gelachen met Michel die vertelde over een beest dat een kruising was van een Haas en een Ree. Om middernacht (of iets later) ons nestje opgezocht voor de rust die we hebben verdiend. Sloppel
Zondag 19 Mei Jan M had gisteren avond slecht nieuws gehad over de gezondheid van zijn vader en moest noodgedwongen de Eifel verlaten en reed met de trein naar huis. Een hele spijtige zaak, Jan H voerde Jan M naar het station v an Gerolstein Daarna ging iedereen ontbijten Na wat pistolekes onze fietskes klaargemaakt om weer tochtje te maken in het Eifelgebergte. Bart fietste niet mee en werd die dag fotograaf. Marc had weer zijn Mio ingesteld voor een verrasingsritje van 97km. 17 Toogtrappers fietsten de eerste 5km vooral bergaf.. das altijd plezant. Toen Bart wat foto’s nam fietsten we met zen allen naar rechts en Swa reed met de wagen naar links. Onze volgwagen dus even kwijt. Na dit oponthoud verder gefietst in groep. Het waren vooral licht gloeiende wegen en iedereen kon het tempo volgen. Na 40km en een zware kuitenbijter van meer dan 10% hebben we onze pick-nick naar binnen gewerkt. Tijdens onze maaltijd deden een paar Toogtrappers nogal geheimzinnig, maar ja onnozel doen kunnen we allemaal dus abnormaal was dit niet. Toen we terug op de fiets zaten voor een paar kilometer werd duidelijk waarom er zo geheimzinnig gedaan werd. Dirk DM had een vislijn gemaakt met daaran wat salami om zo Stefke vlugger de bergen op te krijgen. Stefke ging plat op zijn fiets liggen van het lachen en geraakte bijna niet meer vooruit. Nogal schoon zo met de penningmeester te lachen. Genoeg gelachen dus en dan terug het serieuze werk. Maar de Mio van Marc deed wat raar en stuurde even in een rondje van 7km. Die 97km werden er zo dus 104. Toen we wederom om een gevaarlijke steenweg terecht kwamen besloten we een zij baan te nemen. Deze baan liep naar een dood spoor . Een fietser vertelde ons dat we beter terug fietsten maar in deze terugweg zat een enorme afdaling, maar na een afdaling komt dus ook een berg. Iedereen pufte zich een weg naar boven. Zo kwamen we terug op die gevaarlijke weg. De meeste Toogtrappers werden moe en wilde dus de kortste weg naar huis. Maar dit was nog zeker 30km. Niks aan te doen wij dan maar de grote weg op. 5 km volle bak naar beneden op de grote weg. Daarna een lange weg naar boven maar wel op een mooi fietspad. Maar dit fietspad lag vol glas. Danny reed in het glas met een platte band als gevolg. Marc, Geert, Stefke en Jan H besloten opt gemak verder te fietsen. Nog een 15 tal kilometer en de Toogtrappers reden in groep verder. De laatste 5km ging bergop. Met de laatste kilometers in zicht begon het nog te regenen ook. Patrick, Michel en Danny waren nog niet voldaan en gingen nog een plaatselijk bergje op fietsen van 22%. Tot de verbazing van de andere Toogtrappers geraakten de 3 het steile bergje op, zonder af te stappen. We ploften ons in de lounge neer om wat Bitburgers en andere biertjes binnen te werken. Na onze douche onze beentjes onder tafel geschoven om onze verbruikte calorieën terug op peil te brengen. Daarna werd er gefeest op de tittel van Anderlecht. Hier kwam dus het nodige bier op tafel. Er werd enorm gelachen over van alles en noch wat. Alle Toogtrappers bleven lang plakken tot 2u. 5 Toogtrappers (Stefke, Kurt, Jan H, Dirk en Patrick) hadden nog geen zin om te gaan slapen, Stefke had een idee om te gaan zwemmen. Wij dus naar de kelder in het pikke donker naakt het zwembad ingedoken. We moesten stil zijn om niet betrapt te worden, maar het stil zijn was zo hilarisch dat het effenaf luidruchtig was. Met een fris kopke dan in ons nestje gekropen. Het zal voor deze 5 dus een kort nachtje worden. Sloppel hik
Maandag 20 Mei Maandag ochtend nog genoten van een rustig ontbijt, daarna alle spullen ingepakt en naar huis gereden. We hebben weer enorm genoten van een zware maar hele plezierige fietsvakantie. We kunnen allemaal beginnen aftellen naar de Alpen van volgend jaar.
|
