Stralende zon bij het ontbijt vanmorgen dus het zou een mooie dag worden. We fietsten in groep naar de voet van l’Alpe d’Huez. Alle overbodige kilo’s over boord gegooid en gestart aan deze zware col. De eerste 2 kilometer was enorm zwaar. Maar sommige onder ons voelen da ni en rijden naar boven gelijk het plat is. Voor de andere was het puffen en blazen tot boven. Jan Mo kwam was eerste boven voor Geert en voor een trio (Danny, Ludo en Dirk DM) We hebben hier een tijdsopname gedaan en deze is als volgt.
Jan Mo 1u03 Geert 1u18 Danny 1u21 Ludo 1u21 Dirk DM 1u21 Dirk S 1u31 Bart VR 1u31 JP 1u32 Ivan 1u35 Jan M 1u38 Gunther 1u43 Stephan 1u48 Marc 1u50 Jan H 1u50 Bart P 1u54
Nadat iedereen boven gekomen was zijn we met zen allen naar beneden gedoken. Dit ging iets sneller we waren zowat allemaal beneden op een kwartier, wat een verschil. We zijn dan ergens een terrasje gaan zoeken om ne spaghetti te gaan eten, Stefke ne crocque monsigneur. Na ons etentje begon de lucht donker te kleuren en besloten de meeste om, huiswaarts te keren en de col d’Ornon links te laten liggen. 3 dappere strijders (Danny, Dirk S en Stefke) waagde het er op om de col toch te beklimmen. Na 2 kilometer hebben de 3 toch de wijze beslissing genomen om terug te keren want het begon te regenen. Spijtig maar het was de juiste beslissing want de regen werd harde regen en dan zelfs ne wolkbreuk. We hebben ons dan maar op ons bed gegooit en ons klaargemaakt om te supporteren voor onze Belgen in Brazilie. Wat de uitslag daarvan is weet ik nog niet want ik schrijf dit verslag wa rapper dan ben ik strak op mijn gemak. Na de voetbal aan tafel gegaan en daarna ons bedje opgezocht.
Tot morgen. Stefke
|